gedichtjes


~ geschreven door mij ~

 

PTSS

Beelden

Houden me bezig in mijn hoofd,

Houden me bezig in mijn lijf.

Mijn hart gaat harder kloppen,

Ik verkramp en ik verstijf.

 

's Nachts houden ze me wakker,

blijven mijn ogen wijd open.

Hoe zou het zijn geweest,

als mijn leven anders was gelopen?

 

Ik zie en hoor dingen,

die ik liever niet hoor en zie.

Slapen met deze problemen,

ik krijg het maar niet onder de knie.

 

Vluchten,

is wat ik het liefste doe.

Het vreet energie,

het maakt me moe.

DOORGAAN

Wat als,

gaat door mijn kop.

Ik denk het iedere dag,

maar ik schiet er niks mee op.

 

Opgeven in moeilijk, 

ik ga altijd maar door.

Mensen zeggen dat ik moet stoppen,

maar ik doe alsof ik ze niet hoor.

 

Eigenlijk moet ik stoppen,

is wat mijn hart van binnen zegt.

Ik houd niet van stoppen,

dus zeg ik 'ja' tegen het gevecht.

 

Een gevecht van gevoelens en gedachten,

dat het niet zo makkelijk is.

"Het lukt me wel",

terwijl ik heel veel dingen mis.

 

Ik mis het vermogen,

ik mis de kracht.

Dan valt het tegen,

en loopt het anders dan verwacht.

 

Dankbaar

Voor alle liefde,

voor alle leed.

Die mijn familie en ik kregen,

op de dag die ik niet meer vergeet.

 

Dankbaar voor de steun,

en de positiviteit.

Die ik krijg voor het gevecht,

van mijn dagelijkse strijd.

HET KLAVERTJE VIER

 

Het eerste blaadje van het klavertje vier,

staat voor de hoop.

Koester dat blaadje goed,

het zorgt voor een mooi verloop.

 

Het tweede blaadje van het klavertje vier,

staat voor de liefde in het leven.

De liefde voor jezelf,

maar ook de liefde die je aan een ander zal geven.

 

Het derde blaadje van het klavertje vier,

geeft het vertrouwen.

Het vertrouwen,

dat jij altijd in jezelf en anderen moet houden.

 

Het vierde blaadje van het klavertje vier,

dat staat voor geluk.

Hopelijk kan jouw dag door dit mooie klavertje,

nu niet meer stuk.

XXX-XI-MMVII

7 jaar oud,

ik was nog zo jong.

Ik viel van de trap,

mijn verhaal begon.

 

Ik raakte in coma,

voor een lange tijd.

Ik wilde van alles,

maar was alles kwijt.

 

Een maand later kwam ik bij,

zonder iets te kunnen.

Begon ik weer,

aan mijn nieuwe strijd.

 

Het voelt net,

alsof ik niet meer leef.

Dat ik slaap,

en ik naar rust heb gestreefd. 

 

Opnieuw begonnen,

met een nieuw leven.

Met veel doelen,

en altijd naar het beste willen streven.

 

Jij lief klein meisje,

vroeg of laat.

Jij bent iemand,

die ik nooit alleen laat.

 

Ik mis je klein meisje,

maak je geen zorgen.

Ik zal altijd in mijn gedachten,

voor jou blijven zorgen. 

NIEUWE DAG

Open je ogen,

Zwaai met je armen.

Er is een nieuwe dag,

Die je moet omarmen.

 

Aangebroken,

is een nieuwe dag.

Ik ga er weer volop tegenaan,

Met op mijn gezicht een lach.

MUZIEK

Muziek

Droogt mijn tranen,

geeft mij lucht.

Even bijkomen,

ik krijg weer adem en zucht.

 

Het verdooft mijn gevoel.

het verdooft de pijn,

Even rust in mijn hoofd,

nu voel ik me weer fijn. 

 

Muziek betekent veel voor mij,

mijn emoties laat ik gaan.

Ik voel me opgelucht,

ik kan er weer tegen aan. 

STRIJDEN

Een stoornis vol stress,

Een aanval vol paniek.

Komt er terug wat er gebeurde,

Op het moment dat ik mijn leven kleurde.

 

Mijn leven kreeg een kleurtje,

Niet groen, rood of geel.

Donkere kleuren,

en het waren er zo veel.

 

Flashbacks van het liggen in coma,

Hoe je daar zo lag.

Met een traantje,

Zonder lach.

 

Was je maar hier,

Dicht bij mij.

Maar hoe zou dat kunnen,

Want jij bent niet meer jij.

 

Je vecht voor je leven,

Je vecht voor je toekomst.

Maar voelt het alsof jij,

Nooit meer terugkomt.

 

Alsof je niet meer leeft,

Terwijl dat wel zo is.

Het is zo raar,

Sinds mijn leven totaal veranderd is.

 

Nu probeer je te veranderen,

Je leven weer te kleuren.

In vrolijke kleuren,

Om jezelf op te fleuren.

 

Kleur je leven, 

Geef niet op.

Het vraagt veel tijd,

Maar houd je kop op. 

VERDRIET

Je huilt van vermoeidheid,

je huilt van verdriet.

Alle positieve dingen,

zie je even niet.

 

Laat het los,

laat het gaan.

Gooi het er uit,

dan kun je er weer tegenaan.

PAST VS PRESENT

Ik voel me sip,

Ik zit er doorheen.

Ik mis het meisje,

dat ik was voorheen.

 

Sportief en stoer,

Ze kon alles aan.

Nu is het de tijd,

Dat ik vaker stil moet staan.

 

Stil moet staan bij keuzes,

Over de dingen die ik doe.

Dit confronteert me diep van binnen,

Het maakt me moe. 



Commentaren: 4
  • #4

    Wilma Kieft (maandag, 08 februari 2021 17:15)

    Wat een prachtige gedichten! Hiermee zou je anderen kunnen steunen. Misschien een iedee om ze in bundel uit te geven?!

  • #3

    Jessica (dinsdag, 31 maart 2020 08:09)

    Prachtig marjolein. Talent heb je. Heel mooi verwoord.
    Liefs. X

  • #2

    Birgit (maandag, 30 maart 2020 20:19)

    Wow, daar ben ik echt even stil van, zooooo moooooi bikkel!!
    ��

  • #1

    Mama (maandag, 30 maart 2020 19:47)

    Lieve Mar, ik had ze allemaal al gelezen. Je hebt ze allemaal zo mooi verwoord, echt knap geschreven! Trots op jou �