Quarantaine, wat dan?

Al een lange poos worden we verzocht om thuis te blijven, thuis te werken, sociale contacten zo veel mogelijk te vermijden, niet naar school te gaan, etc. Lastig, voor iedereen.

Voor degene met kinderen die hun kinderen thuis school moeten laten volgen, maar ondertussen thuis moeten werken.

Of de ouders in vitale beroepen die hun kind niet thuis kunnen verzorgen.

De ouderen die in verzorgingstehuizen wonen en hun familie niet fysiek kunnen begroeten.

Alle ouderen die thuis zitten maar niet uit huis kunnen, of een boodschap kunnen gaan doen.

Maar ook voor alle zorgverleners, bijvoorbeeld alle verpleegkundigen in het ziekenhuis, artsen, specialisten, mensen van de spoedeisende hulp, ga zo maar door. 

 

Gelukkig zijn sinds afgelopen dinsdag de regels enigszins wat versoepelt.

 

Aangezien ik zelf onder de risicogroep val, blijf ik zo veel mogelijk thuis. Ik durf ook niet naar de supermarkt te gaan.

Ik ga wel naar stage, aangezien ik natuurlijk in de apotheek stage loop.

Dit is fijn om even van huis te zijn en lekker bezig te zijn en zo mensen te kunnen helpen, dus daar ben ik heel blij mee.

Laatst ben ik ook even gaan fietsen, om even te bewegen. Ik had behoefte aan beweging, aangezien ik nu doordeweeks veel minder in beweging ben. 

 

Verder krijgen we online lessen vanuit school. Best leuk, althans dat dacht ik.

Alle docenten doen super hun best om alles goed te doen en de lessen zo goed mogelijk te laten verlopen zodat we toch de lesstof krijgen.

Dat is heel erg fijn. Ik hoop echter wel dat we gauw weer school kunnen volgen op school zelf.

Voor mij is het lessen volgen via de computer namelijk erg lastig.

Via de computer les krijgen gaat eigenlijk (voor mijn gevoel) allemaal veel sneller. 

De stof die behandeld moet worden gaat snel. 

Normaal gesproken, als ik naar school ga en daar de les volg, heb ik al moeite met het verwerken van alle informatie die ik dan krijg.

Dat duurt al erg lang.

Doordat het nu online wordt gegeven gaat het eigenlijk veel sneller, waardoor ik het nog moeilijker vind om me volledig te kunnen concentreren en alles tot me te nemen. En dus ook om alles te kunnen verwerken.

Het is rot, want ik begrijp het allemaal wel, uiteindelijk, maar het duurt zo lang en ik moet heel bewust denken over alles.

 

Kortom; ik vind dit helemaal niks om dat dit niet nah proof is, voor mijn gevoel.

NAH en thuislessen via een beeldscherm, die combinatie is dus een no go.

 

Het voordeel is wel dat je niet zo veel en ver hoeft te reizen, en je dus al die moeite niet hoeft te doen.

Hoewel je dat soms ook wel weer mist omdat je dan veel thuis zit en niet veel buiten huis komt.

 

Anyways, wat ik jullie graag mee wil geven;

Let's beat this virus together!

Hopelijk is over een paar maanden de situatie flink verbeterd en worden alle regels die nu gelden versoepeld!

STAY AT HOME! Zorg goed voor jezelf, en voor elkaar!

 

 

Liefss, Marjolein