Hee lieve lezers,
Zoals ik over mijn revalidatie al vertelde revalideer ik nog steeds. Dat komt door mijn hersenletsel maar voor het grootste deel door een grote operatie die ik in september 2016 ben ondergaan. Ik ben geopereerd aan mijn knie nadat ik 2 jaar aan het sukkelen was wegens flinke pijn en een blessure, waarvan eigenlijk niemand precies wist wat het was. Ziekenhuis is, ziekenhuis uit, verschillende specialisten bezocht, maar de een zei dit, de ander wat anders en het had niet echt heel veel met elkaar te maken. Uiteindelijk na 1,5 jaar ben ik in Nijmegen op gesprek geweest, hebben ze onderzoeken gedaan, en hebben ze vastgesteld welke dingen de pijn waarschijnlijk veroorzaakte en wat er aan gedaan kon worden. Ik heb vanaf begin 2016 heel de tijd uitgekeken naar mijn operatie; eindelijk ben ik daarna (waarschijnlijk) van de pijn af. Ook was er een kans dat ik door deze operatie weer beter kon gaan lopen, waar ik stiekem toch ook wel heel erg naar verlangde. Ik ben de dagen gaan aftellen tot het zover was. Ik ben op 8 september 2016 geopereerd. De operatie heeft bijna 3 uur geduurd. Het is een zware periode geweest. Veel pijn, zware pijnstillers, en na 6 weken thuis liggen ben ik intern naar Nijmegen gegaan voor intensieve revalidatie in de SintMaartens Kliniek. Ik heb daar zware weken gehad, maar ik loop nu veel beter en ik heb geen pijn meer in mijn knie. Na mijn revalidatie in Nijmegen ben ik verder gaan revalideren in Breda bij Revant. Bij Revant ben ik al bekend. Ik heb daar vanaf dat ik 7 jaar oud was altijd therapie gehad. Van 5x in de week in Nijmegen naar 4x in de week in Breda. Na een lange tijd afbouwen naar 3x in de week. Nu zit ik op 2x in de week therapie. Ik vind het moeilijk om los te laten en het vertrouwen in mezelf te hebben dat ik het zonder/met minder therapie ook kan. Op een of andere manier voelt het voor mij als een soort bevestiging, en bovendien doe ik bij de therapie oefeningen voor spierkracht die je thuis minder gauw en minder makkelijk doet. Het is ook een soort proces van loslaten, wat ik heel moeilijk vind. Ik ben bang dat ik weer terugval in mijn oude looppatroon, wat ik echt niet wil en alleen al onprettig vind om daarover na te denken.
Nu revalideer ik dus 2x in de week. 1x fysiotherapie en 1x een gesprek bij de orthopedagoge zoals ik al eerder vertelde. Het is fijn, ik heb nu voldoende hieraan en zo heb ik toch een bevestiging van de dingen die ik goed/fout doe zodat ik sterker word qua vertrouwen in mezelf. En zoals ik ook al eerder zei kan ik altijd terecht als ik nieuwe hulpvragen heb of als me iets onduidelijk is. Ik voel me heel erg op m'n gemak bij mijn therapeuten :) Revalideren is erg vermoeiend, maar dat heb ik er voor over!
Reactie schrijven